sözlük yazarlarının çocukluk aşkları

ilkokulda vardı biri dört yıl beraberdik sonra babasının dükkanında lahmacun yemeye gidince her şey bitti :((

sınıf arkadaşımdı gayette benimle ilgileniyodu taaa ki onu sevdigimi öğrenene kadar millete onun tipi bile yok demisti o zman üzülmüştüm şimdi gülüyorum sjsh

unutulmayandır. ilkokuldaydım her gün aksatmadan saçımı çeker arkamı döndüğümde sırtıma vururdu. ben durur muyum yapıştırırdım tokadı, tabiki hoşlandığım için, birbirimize girişirdik. ertan bul beni yine girişelim yiğidim,sarı kafalım.

ben anasınıfındayken o herhalde 2 ya da 3. sınıftaydı. evleniriz sanmıştım :(

benim çocukluk aşkım sınıf öğretmenimdi. o zamanlardan başladım imkansız aşklara

allah onun cezasını vermesin ya ben 3. sınıftaydım o 2de. arkadaşımın kuzeniydi ona mektup yazıp arkadaşımla göndermiştim sandım ki o da bana güzel bi mektup yazar da sevgili oluruz sonra ailelerimize söyleriz gerekirse ilkokuldan sonra nişanlanırız. onun için kariyerimi başlamadan sonlandırmayı göze almıştım. namızsız mektubu okuyup "saçma şeyler bunlar" demişti. sensn sçma gri zklı

ilkokuldaydı adı onurdu. sonra bi keresinde öğretmen bize çöp toplatırken aynı çöpe gittik önce ben davrandım sonra o sonrada eli elimin üstüne geldi lan 8 yaşındayım ama romantikti he sonra başka okula gitti ama sevmiştim şimdi bulmuş beni arada layklıyor arkadaşlar ama umrumda değil arkadaş görüyorum tamamen su an çocukluk işte

benim vardı bitane ortaokulda ama buna 2.sınıftan beri bişeyler hissediyodum orta okulda aşk olduğunu anlamıştım .bi türlü açılamıyodum sınıftaki bütün arkadaslarım da cıktı nerdeyse kim konuşsa onunla sevgili oluyodu aq bi ben konuşamamıştım neyse sınıflar ayrıldı felan her allahın günü tenefüslerde bunu kovalıyom denk getirsemde kessem hesabına neyse geldi yıl sonu iyice kendimi toparladım acılıcam kıza konusucaz okula bi gittim karne günüydü .okul ana baba yeri polisler jandarmalar öğrendim ki bizim fen ve teknoloji hocası benim aşkıma kaymış göl kenarında kayarkende jandar ma basmış ,lavul sübyandan içeri girdi benim karıda ailesinden alındı adı sanı kayboldu (öğretmen şuayip aydın ) ananı sikim şuayip saygılar

çocukluk aşkı, lise aşkı, üniversite aşkı... hepsi aynı kişi, aynı yürek. dünyanın en güzel şeyi olabilir.

3'e giderken sevdiğimi farkettim adı mustafaydı arada sıradan kalkar bi oynardı o bile hoşuma gidiyordu nasıl bi psikolojiyse akrabaydık bide babası bize geldiğinde seni mustafaya alacağım filan derdi çok hoşuma gitsede belli etmemeye çalışırdım sonra o en yakın arkadaşımı seviyormuş zaten ne geliyorsa akrabalardan geliyor sjsjsjjs

ya futbolcu bi abiydi, hatta o zamanlar böyle ergen bıyıkları vardı kedileri de çok severim ben pisi abi diyodum ona, maçlarını da hiç kaçırmazdım böyle bana göz falan kırpardı bazen dünyalar benim olurdu, geçenlerde dedim bulup bi şekilde iletişime geçeceğim, buldum, bulmaz olaydım arkadaşlar, 40 yaşında 7 çocuklu baba gibi bi göbeği ve dökülmüş saçları tüm hayallerimi yerle bir etti

benden iki üç yaş büyüktü, kapısının önünden hiç ayrılmazdım. stalklamaya daha o zamanlarda başladım mutluyum..

bizim bakalın kızı. ulan ne çok para harcadık onu görmek için.

sevdiğim çocuğun evine bayramda şeker toplamaya gitmiştim. kapı zilini çalarkenki heyecanımı bile unutmuyorum. evde yoklardı. bayram tatili dolayısıyla onu 7 gün görememiştim.

ilkokulda okurken vardi (: simdi o baska bi ilkokul arkadasimla evleniyor yazın

ilkokulda nuray diye bir kız vardı, allah affetsin çok salaktı ama nedendir bilinmez seviyordum. hem yüreğin nedenimi olur bee.. ben sınıfın en irilerindendi, garibimse en ufaklarından. hani ben abisinden bile büyük duruyorum o derece. tüm sınıf biliyordu, yenge modundulardı. çocuktum, şiddete eğilimim hiç yoktu ama ilkokul aşkı namustur bizde. çeker vururdum kokulu silgi ile. ufacık, kahküllü, üflesen uçacak bir kızdı ve kapı komşumuzdu. ben sürekli okulu asardım, gider bundan alırdım ödevi. kitabımı da kaybettiğimden yine onun kitabı ile çalışırdım ve ondan çok daha başarılı idim. beraber atari oynardık, annesi ders çalıştır diye yalvarırdı. çalıştırırdım da evdeki masaya anlatsam o anlardı aq, kız anlamazdı. sonra birbirimize göre olmadığımızı anladık, belki sürekli dalga geçmeseydim mutlu bir ilkokul aşkım olurdu. yıllar sonra, 1-2 yıl önce çarşıda gördüm. ben olmuşum insan azmanı, iri yarı bir şey sakallı filan kız hala bir buçuk metre. benim 6. sınıftaki boyum. o zaman üzüldüm ve karanlık, kirli geçmişime gömdüm yaşananları.

5 veya 6 sene sevmiş olmam gerekiyor. öyle böyle değil köpekler gibi delicesine. cıkmadık bile. öyle imkansız bir asktı

bir platonik olarak babamdı (bkz: baba sevgisinden mahrum büyümek)

2. 3. sınıf falanım bizim binanın karşısında hemen özgür diye bi çocuk o da işte 7. sınıf falandı galiba çok seviyorum ve 7/24 peşindeyim çocuğun sülük gibi yapışmıştım. bigün sokakta arkadaşımla scooter sürüyoruz falan ben tuvalete eve çıktım ona verdim ama dikkat et dedim bizim mahallede yokuştu pezevenk gitmiş kırmış hemen sürerken bırakmış arkadaşıma kaçmış işte ilk güvendiğim insandan yediğim kazık bi daha da onunla konuşmamıştım çünkü geliş özür bile dilememişti bak yine sinirlendim

4 sene sevdim şerefsizin birini. 13. yaşındayken keşke sevmeseydim

(bkz: kai hiwatari) 'yi saymazsak 1.sınıfta mehmet diye bir arkadaşım vardı, sınıf başkanıydı. bir kez rüyamda onunla evlendiğimi görmüştüm. hey gidi günler hey. o vakitler de gözüm hep mevkii sahibi olanlardaymış sanırım.

biraz uzun olacak okumaya üşenebilirsiniz ama anlatayım.^^ ajxcnzv kendisi kuzenimin kuzeni olduğu için hep onlara geliyordu hepbirlikte oyun oynuyorduk. oyun oynarken sevmiştim var mı ötesi sözlük aldşfn sonra ilkokula başladık yine aynı sınıftayız işte. ben de içine kapanık , sessiz bir şeyim. (gerçi hala öyleyim ama...) sonra beşinci ya da altıncı sınıftaydık sanırım. sınıfta pek kimseyle de konuşmuyorum ve sadece bir tane erkek kankam var tahmin edin o da onun en yakın arkadaşı. ama ne bileyim farklı biriydi, daha ortaokulda olmamıza rağmen birçok kitap okurdu, komikti falan oturup dizilerden konuşurduk. neyse çenem düştü bizim bu arkadaşımla çok konuştuğum için sınıftakiler siz sevgili misiniz diyip duruyordu. oğlum daha ilkokuldayız ne sevgili olayı aödfçs sonra bir gün kuzenim bize gelmişti benle biraz dalga geçerek işte sınıfta sevdiğin biri varmış falan diye söylenmeye başladı. ben dedim ulan ne oluyor. asıl mevzu da şu ki o da arkadaşımı sevdiğimi zannetmiş ve bunu ona söyleyen de hoşlaştığım kişi ve o da ona dalga geçerek söylemiş. ah sözlük ne örselenmiştim be .s sonra onu geçtim bu olana arkadaşım da inanmış ve benden uzaklaşmıştı en çok da buna üzülmüştüm ha. çünkü tek arkadaşım o idi ve ona böyle bir şey olmadığını açıklamama rağmen hala bana soğuk davranmıştı. yani bunun özeti zirvedekiler daima yalnızdır sözlük kardeş sldivnsl

7. sınıfta çok sevdiğim bir bey vardı, yakın arkadaşımla aralarını yapmıştım. aynı şekilde beni çok seven bir beyin de başka bir arkadaşımla arasını yapmıştım. anlayacağınız üzere, bendeki bu mallık doğuştan

1. sınıfta mavi gözlü sarı saçlı bi çocuk vardı. sınıftaki bütün kızlar ona aşıktı. peşinden falan koşarlardı. bizim de evler yakın olduğu için baya yakındık. sınıftaki tüm kızlar kıskançlıktan çatlarlardı. ohhh olsun. sonuç kızlar büyüyünce çocuğun peşini bıraktı. çocukta sap sap duruyodu dedi kızlardan hayır yok afyonspor sevdalısı oldu çıktı. memleketinin takımına sahip çıkıyo sağda solda afyok afyok bu alemde kimseye afyok diyip duruyo

barış. i̇lkokul 5.sınıfta sevmeye başladığım çocuk. okulda her tenefüs onu görmek için bahçeye inerdim. o basketbol oynardı, ben onu izlerdim. o yürürdü, ben onu izlerdim. o gülerdi, ben ölürdüm. zaman geçtikçe daha da sevdim onu. aşık oldum hatta. onun her hareketini ayrı sevdim. onu çok güzel sevdim. liseye geçince yollarımız ayrıldı başka okullara. ama ben onu sevmeye devam ettim. ondan habersizce. yeşil gözlerine onlarca şiir yazdım. uğruna gözyaşları döktüm. aylarca görmedim sesini duymadım. ama hiç vazgeçmedim. tam 8 sene oldu ben hâlâ onu seviyorum be. deliler gibi, ilk günkü gibi. hâlâ. az önce evden apar topar çıktım otobüse koşarken durakta onu gördüm. otobüse binene kadar, otobüs gidene kadar baktı gözlerimin içine. i̇çim eridi lan. i̇çim eridi.

belki de ismiyle dalga geçmeseydim bir nebze olsun geleceğimiz olabilirdi.

sevdiğim çocuğu bir buçuk yıl sevip uyusturucudan kaybettim. onu görmek için kavanoz kavanoz reçel götürürdüm yoksunluk zamanlarında. ah.

benim yoktu da bana olan vardı, bir misafirliğe gitmistik annemle, cocuk orada gordu beni sülük gibi yapıstı isin komik yanı cocuk benden yas olarak küçük fakat cüsse olarak iki katım, zaten zayıf celimsiz bir seydim üfleseler uçardım, ben cocuktan kactikca cocuk benim pesime takiliyordu, manyak herif onun yuzunden korka korka oturuyordum, annemin dibinden ayrilamadim en son annemle kalkıp eve gideceğimiz zaman arkamdan ağlıyordu anne gitmesin diye, allah affetsin o cocuk yuzunden hayatımın travmasını yasadım

ilkokul aşkım. bir kere yazı ödevime yardım etmişti.kaleme kokusu sinmişti.yazdığı kalemi kokusu gitmesin diye bir daha kullanmamıştım.

ortaokulda önümde oturan arkadaşımı sevmiştim sonrada triplere girip vazgeçmiştim rezillik diz boyu

i̇lkokulda aşık olduğum bi çocuk vardı şimdi ismini vermek pek şey olmaz ama sessiz sakin kendi halinde bi çocuktu, ilkokul öğretmenimiz tuvalete gitmemize izin vermezdi dersteyken korkumuzdan tuvalete gitmek için isteyemezdik. yine sıradan bi gün ben yine aynı yerimde oturmuş çocuğu kesiyorum tabi silgi atmalar türlü türlü salaklıklar falan derken sınıfı kötü bi koku kapladı anlamsızca etrafımıza bakınıyoruz öğretmen bu koku nerden geliyor ya, hanginiz yaptınız dedi :dddd tabi kimseden çıt çıkmıyor, ayağa kalkın hepinizi kokluyucam dedi öyle de psikopat bi öğretmendi kffkdjs neyse yanına geldiğini ayağa kaldırıp götünü koklayıp oturtuyo falan çocuk ortadaki sırada oturuyor neyse cam kenarını koklayıp gitti oturduk diğerlerini izliyoruz tam benim çocuğun yanına geldi kalk evladım diyo çocuk ıı ııh diyor çocuğum kalk diyor çocuk kalmıyo tabi sonunda kaldırdı çocuğu halk arasında ishal diye tabir ettiğimiz diyare olmuş sevdiceğim, paçalardan aktı kalkınca ortalık bok gölüne döndü sonra işte ağlamalar sızlamalar falan derken bizim aşk bok yoluna gitti

Benim aşık olduğum değil de bana aşık olan bi çocuk vardı başka bi okula nakil olucaktı son gün arkamdan gelip bana çaktırmadan beni öpmüştü bende arkasından koşturup beslenme çantamla kafasına vurmuştum dmsmdm

(bkz: Memoli) (bkz: bana sadece iş arkadaşlarım memoli der)

Birinci sınıfta aşık olmuştum, sarışındı kendisi Ondan sonra da sarışın sevdam devam etti ha birinden hayır geldi mi derseniz; :( djdjdjd

Geçen bir ara aklıma geldi biraz araştırayım dedim beni Twitterdan engellemiş aq

1. Sınıfta sınıf başkanı seçilmiştim. O da başkan yardımcısı seçilip başkan olamadı diye kudurduğundan okul bahçesinde bana çelme takmıştı. Orada bir elektriklenme olmuştu eheheheh

anasınıfında aşık olmuştum aşırı utangaç olan ben gittim çocuğu yanağından öptüm, bunu hatırladıkça biraz utanıyordum ama “aman bi daha nerde görcem sanki” diye kendimi rahatlatıyordum seneler sonra kuran kursuna gittim annesi hocamdı çocuk kuran kursuna geldi ve beni hatırladı shkajdkakd

Çocukluk aşkıma hâlâ aşığım (bkz: yıkıklık) Onu ilk gördüğümde ben bu çocuğu nasıl görmemiş olabilirim şimdiye kadar demiştim. Bu yaşıma geldim hâlâ onun gibisini görmedim.

Nam-ı değer okulumuzun Messi'sini seviyordum. O duygular çok güzeldi ama büyüdükçe ayrı dünyaların insanı olduğumuzu anladım dhjdjd

Çocukluk aşkım geçen gün istagram da denk geldim. Güzel bir üniversite okumuş siyasetçi olma yolunda ilerliyor ne diyim hakkında hayırlısı olsun güzel yerlere gelsin

Tam da çocukluk sayılmaz ama orta okul bitiş, lise başlangıç zamanlarında komşumuzun kızına aşıktım. Kendisi bu hayatta ilk acı tecrübem oldu. İkimiz de aynı lisede aynı bölüme kaydolmuştuk. Annelerimiz can ciğerdi, devamlı gidip gelmeler olurdu aileler arasında. Ben bı tık daha zeki olduğum için (ya da sadece verilmiş bir gaz) derslerinde falan da yardım ederdim, beraber çalışır, güler eğlenirdik güzel de zaman geçiriyorduk, şartlar tamamiyle benim lehime işliyordu. Tek problem benim bu arkadaşa durumu nasıl anlatacağım ve onun nasıl tepki vereceğiydi. E bi de aile faktörü var tabi. Şimdi anası çıkar "biz sana kızımızı emanet ettik senin derdin farklıymış ırz düşmanı velet" der insan içine çıkamazdım. Gel zaman git zaman aylar geçiyor ben açılamıyor bir de üzerine o ergenlik kafasıyla aşk acısı çekiyordum. Bir de ne cesaretse evlerine gittiğim bir gün odasından fotoğrafını çalmıştım, gizliden sigara içerken efkarlı müzikler eşliğinde fotoğrafına bakıyordum. Ulan enayi her gün gördüğün insan, fotoğrafa ne gerek var? Lise 2 sanırım, ikimizin de ortak arkadaşı olan bir karaktersiz buna çıkma teklif etmiş bu başta yok mok dese de sonradan kabul etmiş. Ulan ciğersiz gel bi bana sor, "sen bu kızın yakınındasın ben teklif edicem ama sence ne olur beni beğenir mi" falan de, ben de o işi olmadan bitireyim, ama yok direkt kıza gitmiş. Tabi benim dünyam başıma yıkıldı ama yapacak bir şey yok. Yapabildiğim tek icraat bu ırz düşmanı karaktersiz arkadaşın sezdirmeden kötü reklamını yapmaya çalışmak oldu ama bunda da çok başarılı olamadım. Okulda falan bunları el ele kol kola görüyorum tam fecaat. Tek beklentim bir gün ayrılacak olmaları, ama avucumu yaladım tabi, lise bitti bunlar 1 ya da 2 sene sonra evlendi. Delikanlıya yakışmaz diyerek aşkımı kalbime gömdüm mevzuyu kapattım. Ta ki... Bunların çocuğu olup da çocuğa benim adımı verdiklerini öğrenene kadar. Acaba dedelerinin falan mı adı? Hayır yani ihtimal düşük, benim isim öyle bebeğe verilecek bir isim de değil? Bir gün yolda karşılaştık marketten dönüyormuş önünde bebek arabası, içinde de Jr ben. Ayak üstü 2 muhabbet ettik naber nasılsın falan. Dedim "ya bebişle de adaş olduk nereden esinlendiniz isim verirken" dedim. "Senden" dedi. "Ne alaka ya ben?" "Ben sana aşıktım hem de çok aşıktım, ama senin düşüncelerini bilmiyordum sana da açılamadım çekindim, hatta senin tepkini ölçmek, kıskanacak mısın diye görmek için şu an kocam olan şahısla çıkmaya başladım, sonra iş ciddiye bindi geri dönemedim baktım senden de bana umut yok her ne kadar seni sevsem de onunla evlendim" dedi. Dedim "bırak o şerefsizi kaçalım ben de sana aşıktım vallahi bak hatta hâlâ resmin duruyor bende" "Yok ya o kadar da değil, olur mu ki, nasıl yapacağız, ben insanlara nasıl anlatıcam durumu?" Olmaz tabi o kadar da değil, yok öyle bir şey, lise bitti bunlar evlendi, lise bittikten hemen sonra ben de unuttum gitti zaten. En son 5-6 sene önce kocası ile karşılaşmıştım iyi çocuktur eşi, o zamanlar 1 tane evlatları vardı şimdi kaçtır onu bile bilmem, Allah mutlu mesut etsin. Yaşadığım bana göre şimdi komik yaklaşık 2 yıl süren platonik bir aşk hikayesiydi :)

(bkz: göksel) (bkz: depresyondayım)

Suskunlar i izliyorum ve deli gibi özlüyorum şuan çocukluk aşklarımı. Mal Ecevit..

Pınar altuğ ve erol evginin sunduğu, bir şarkısın sen diye bir yarışma programı vardı böyle çocuklar şarkı söylüyordu falan. Neyse ben bu programı izlerken fındık kurdu bernaya aşık olmuştum. Tabii sonra program bitince benim aşkta bitti. neyse desteğimizi yinede esirgemeyelim .d